Katika kanisa dogo la Waadventista wa Sabato huko Cleveland, Ohio, Marekani, waumini kutoka Urusi na Ukraini hupiga magoti pamoja. Amani inatawala, ikipinga vita vinavyogawanya nchi zao. Mkusanyiko huu wa kipekee unaimba, kuomba, kusoma, na kushirikiana pamoja, bila dalili ya mgawanyiko au chuki inayotambulisha mgogoro wa mataifa yao.

Hadithi ya kanisa hili ilianza baada ya Gennadii Kasap kuwasili Cleveland wakati mgumu. Kabla ya kuwasili kwake, kulikuwa na wachache tu wa washiriki wa Slavic katika eneo hilo—hasa familia ya Kiukraini iliyohudhuria kanisa lenye washiriki wa Marekani pekee.

“Nilifika Cleveland Machi 10, 2022, wiki chache tu baada ya vita kuanza Februari 24,” Kasap alishiriki. “Bila shaka, mwanzo wa vita ulileta matatizo fulani tangu mwanzo wa huduma yangu.”

Akiwa ametoka Moscow, Urusi, Kasap alikabiliwa na upinzani wa awali wa kuanzisha kanisa la Misheni ya Slavic la Konferensi ya Ohio. Hata hivyo, aliamini kuwa ukaribu wa mkusanyiko na Mungu ungeshinda hali mbaya inayowazunguka.

Andriy Skitsko, sasa mmoja wa washiriki wa Kiukraini katika kanisa hilo, anakiri wazi kwamba “Hapo mwanzo, nilikuwa kabisa na pingamizi kuhusu kuwa sehemu ya kanisa lenye mchungaji anayezungumza Kirusi, hasa yule kutoka Moscow. Nilikuwa na uzoefu mbaya wa kuwa kanisani pamoja na Warusi. Nilijiona ama kama mshiriki wa kanisa la Kimarekani kwa sababu ninaishi Marekani, au kanisa la Kiukreni kwa kuwa mimi ni Muukraini.”

Hata hivyo, mtazamo wa Skitsko ulibadilika baada ya mazungumzo na Kasap.

“Niliiona ya kwamba mchungaji huyu ni mtu wa kiroho kwa kweli, bila mawazo ya ubora wa kifalme,” alishiriki. Baada ya kushauriana na mke wake, walifanya uamuzi muhimu. “Tuliamua kumuunga mkono katika huduma yake. Ikiwa huu ni mradi wa kibinadamu, hautafanikiwa, na hakutakuwa na kanisa la Waslavi. Lakini ikiwa umetoka kwa Mungu, hatuna haki ya kukataa kumsaidia mchungaji. Na hatukukosea.”

Kulingana na Skitsko, huduma isiyo na ubinafsi ya Kasap imekuwa na athari kubwa kwa kutaniko hilo. Kasap anajifunza Kiukraini na nyimbo za Kiukraini. Hii inafanya iwezekane kuhakikisha kwamba ibada zinaendeshwa kwa Kiukraini na Kirusi. Kwa Skitsko, ishara hizi za ujumuishaji zimemfanya ajisikie kukaribishwa na kuthaminiwa. Kanisa, ambalo lilianza na washiriki wa msingi wachache tu, sasa limekua na kuwa na waumini zaidi ya 40.

Karina Kolotilina, mshiriki wa kanisa la Kirusi, anadumisha kwa makusudi uhusiano mzuri na waumini wenzake wa Kiukraini.

Akikubali kikwazo cha lugha, alishiriki, “Kila mara najitahidi kutoathiri hisia za Waukraini na kuonyesha heshima kwa lugha yao, ingawa siliielewi vizuri. Ninatumikia katika huduma ya muziki, na mara kwa mara tunaimba nyimbo za Kiukreni—ni maono ya mchungaji wetu ambayo nayaunga mkono kikamilifu. Hii inahakikisha kwamba wanachama wote wa kanisa wanaweza kuabudu katika lugha iliyo karibu na mioyo yao.”

Kanisa limebaki kuwa mahali pa umoja licha ya mgogoro nje ya nchi, ushuhuda wa mtazamo wao usioyumba kwa Yesu.

Karibu asilimia 50 ya kutaniko hilo ni wanaozungumza Kirusi na asilimia nyingine 50 ni wanaozungumza Kiukraini, kanisa linakuza kwa makusudi ujumuishaji. Huduma, slaidi, na nyimbo za kutaniko zinaendeshwa kwa lugha zote mbili. Hakuna kati ya wanachama wa timu ya sifa wanaozungumza Kiukraini kwa ufasaha, lakini wanajaribu kujifunza kuimba nyimbo za Kiukraini. Juhudi hii inaonyesha imani yao ya pamoja kwamba “mbingu ni kwa wote.”

Kristina Kasap, binti ya Gennadii na mwanachama wa timu ya nyimbo za sifa, alieleza kwamba “nusu ya nyimbo tunazoimba ni za Kirusi na nusu ni za Kiukraini.”

Tatiana Druzhenkova, ambaye familia yake ilifika hivi karibuni Marekani kutoka Urusi, alieleza shukrani kubwa kwa jinsi kanisa limewaunga mkono. Akitafakari kuhusu umoja wa kanisa hili, alishiriki kwamba kinachotokea katika kanisa hili ni fursa ya kuonyesha ulimwengu kwamba “Mungu hana utaifa.”

Uhusiano wa Kikristo kati ya washiriki wa Kirusi na Kiukraini unazidi mipaka ya kanisa. “Hawaabudu tu pamoja kanisani bali pia husaidiana,” alisema Gennadii Kasap.

“Kuzingatia kwamba baadhi ya ndugu na dada zetu wa Kiukraini wamekuwa hapa kwa muda mrefu zaidi, mara nyingi huwasaidia ndugu na dada wa Kirusi zaidi. Wanatoa msaada wa chakula, fanicha, kazi, na hata kuwaalika nyumbani kwao.”

Hisia ya umoja ya kanisa hilo la ndani inaimarishwa zaidi kupitia mipango ya makutaniko. Mradi mmoja kama huo ni mpango wa picnic ambapo washiriki wanakaribisha marafiki kushirikiana kwenye milo ya pamoja, wakilenga kujenga upya urafiki na kukuza uhusiano. Kanisa pia husaidia kwa bidii wageni kuzoea mazingira yao, bila kujali kama wanatoka Ukraini au Urusi.

Wakati Vladislav Kolotilin na familia yake, Waadventista Wasabato wa Kirusi, walipokimbia nchi yao, walipata hisia mchanganyiko.

Akifikiria juu ya safari yao, Kolotilin alishiriki, “Mwisho wa Agosti 2023, tulilazimika kuondoka katika mji wetu mpendwa wa St. Petersburg kutokana na mateso ya mamlaka kwa kuonyesha wazi maoni yetu ya kidini na msimamo wa wazi wa kupinga vita. Tulilazimika kuacha mali na biashara yetu. Licha ya kutokuwa na uhakika, hatukuwa na shaka kwamba tungekuwa huru Marekani.”

Kasap aliialika familia hiyo kujiunga na kutaniko la Slavic huko Cleveland. Kolotilin alikumbuka wasiwasi wao wa awali: “Tulihisi msisimko na wasiwasi kuhusu jinsi tungepokelewa na ndugu zetu wa kiroho kutoka Ukraini katika kutaniko hili. Tulitambua ilikuwa vigumu kwa baadhi yao kusikia Kirusi kikizungumza.” Hofu zao, hata hivyo, zilipungua kwa haraka.

"Utambuzi wetu na wanachama wa kanisa la Kiukreni ulizidi matarajio yetu yote. Walitukaribisha kwa uchangamfu, wakatusaidia kwa chakula na mavazi, na wakatuunga mkono katika mahitaji yetu yote."

Kolotilin anasisitiza historia ya pamoja na uhusiano kati ya Warusi na Waukraini, akibainisha jinsi nchi zao zilivyowahi kuishi kwa amani kama majirani wenye “lugha, utamaduni, vyakula, na mtindo wa maisha unaofanana.” Ingawa vita vimegawanya mataifa yao, alitafakari, “Havijatugawanya kanisani. Tuna kitu muhimu zaidi kwa pamoja—Baba yetu wa mbinguni.”

Sofiia Zaviriukha, mshiriki wa Kiukraini, anazungumza kwa shauku kuhusu nchi yake. “Ninapenda nchi yangu, na, bila shaka, nataka kuchangia ustawi wake. Vita vimenigusa sana, na maisha yanahisi kana kwamba yamegawanyika katika ‘kabla’ na ‘baada,’” alishiriki.

Lidiya Zabrecky, mshiriki mwingine wa Kiukraini, alitafakari kwa mtazamo mzuri kuhusu uzoefu wake na kanisa: “Katika kanisa langu kuna watu waliotoka Urusi. . . . Watu hawa ni ndugu na dada zangu katika Kristo, watoto wa Mungu katika familia kubwa ya Mungu. Ninaamini kwamba Mungu ni Muumba wa watu wote, na Alikufa kwa ajili ya kila mtu.”

Vladimir Druzhenkov, mshiriki wa Kirusi, anaamini kwamba imani yake imekuwa muhimu katika kumsaidia kukabiliana na changamoto na hisia zilizoletwa na vita. Anaelewa kwamba Biblia ilitabiri kwamba kabla ya kuja kwake Yesu mara ya pili, kutakuwa na vita na uvumi wa vita. Hata hivyo, Druzhenkov anaeleza huzuni kubwa kuhusu hali ya sasa.

“Bila shaka, tunasikitika sana kuona kwamba kuna operesheni za kijeshi kamili nchini Ukraini sasa, na tunaomba kwamba itakoma hivi karibuni,” alisema.

Kwa Druzhenkov, kauli mbiu ya familia ya kanisa, “Mbingu kwa Wote,” imekuwa chanzo cha msukumo. Anasifu ujumbe huu wa umoja kwa kusaidia washiriki kukuza mazingira ya “urafiki, wema, na roho ya maombi” ndani ya kanisa.

Gregory Arutyunyan, mchungaji mstaafu Mwadventista kutoka Urusi na sasa mshiriki wa kanisa, alieleza furaha yake kuona umoja miongoni mwa kutaniko.

“Inashangaza kuona kwamba washiriki wote—Waukraini, Warusi, na wengine—wameungana sana, wana amani, na wanapendana kama kwamba hakukuwa na vita,” alisema.

Anamsifu Kasap kwa uongozi wake na roho nzuri ya washiriki, akiongeza, “Ninajivunia kuwa sehemu ya kutaniko hili.”

Makala asili ilichapishwa katika Columbia Union Visitor. Fuata ANN kwenye mitandao ya kijamii na jiunge na Channel ya ANN ya WhatsApp kwa sasisho za hivi punde za habari za Waadventista.