Kwa mtazamo wa kwanza, takwimu zinaonekana kushangaza. Katika mwaka wa 2024 pekee, Maranatha Volunteers International ilijenga makanisa 30 ya Waadventista Wasabato katika majimbo manne na kuchimba visima vya maji 104 nchini India.

Kwa ujumla, viongozi wa Divisheni ya Asia Kusini (SUD) wanakadiria kuwa katika miaka 25 iliyopita Maranatha imejenga takriban majengo ya makanisa 2,000, au zaidi ya asilimia 40 ya makanisa 4,588 ya SUD yaliyopo kwenye orodha ya kanda hiyo.

Kuhusu visima vya maji, Maranatha imechimba visima 1,052, ambavyo vimefaidisha jamii 3,000.

“Kila kisima, kwa wastani, kinaunga mkono jamii mbili za ziada,” viongozi wa kanisa walieleza katika mkutano wa mapitio uliofanyika hivi karibuni katika makao makuu ya Sehemu ya Yunioni ya Kaskazini mwa India huko New Delhi. “Katika baadhi ya maeneo, hasa katika sehemu ya kaskazini mashariki mwa India, kisima kimoja kinatoa maji kwa vijiji vitatu hadi vitano,” waliripoti.

Katika eneo la elimu, takwimu pia ni za kuvutia. Kulingana na takwimu za hivi karibuni, zaidi ya wanafunzi 30,000 wanaweza kujifunza na kusoma katika madarasa 405 yaliyojengwa na huduma hiyo inayosaidia kote India.

“Katika eneo letu tuna yunioni saba [maeneo ya kanisa],” rais wa SUD Ezras Lakra alisema wakati wa mkutano wa mapitio na viongozi wa Maranatha. “Katika kila moja ya yunioni zetu saba sasa tuna madarasa au makanisa, au kitu kingine kilichojengwa na Maranatha.”

Mweka hazina wa SUD Riches Christian alikubaliana.

“Maranatha imekuwa baraka, ni baraka, na itaendelea kuwa baraka kwa watu wa India. . . . Huduma hii inaleta tabasamu kwenye nyuso za watu,” alisema.

Maendeleo ya Kudumu

Viongozi wanaamini, hata hivyo, kwamba takwimu pekee haziwezi kuelezea hadithi nzima ya athari ya huduma hiyo, kwani kuna taasisi na hadithi za watu binafsi ambazo pia zinaangazia huduma ya kubadilisha maisha ya Maranatha nchini India.

Katika kaskazini, kwa mfano, Chuo cha Waadventista cha Northeast huko Thadlaskein, Meghalaya, sasa kimekuwa Chuo Kikuu cha Waadventista cha North-East. Miaka iliyopita katika kampasi hiyo, Maranatha ilijenga madarasa, ukumbi, seminari, na nyumba za wafanyakazi. Shule ya Waadventista ya Roorkee huko Uttarakhand, mahali ambapo Maranatha ilijenga madarasa, mabweni, na nyumba za wafanyakazi, sasa kimekuwa Chuo cha Waadventista cha Roorkee.

“Hakuna shaka, ukuaji wa miundombinu umechangia ukuaji mkubwa wa kanisa nchini India,” viongozi walisema. “Na tunapoangalia ukuaji huo, tunaona pia ongezeko la zaka na sadaka . . . Hii imekuwa athari ya moja kwa moja ya ushiriki wa Maranatha nchini India.”

Kazi ya Kutisha

Licha ya maendeleo makubwa na ya kudumu, kuhudumia watu wa India ni kazi ya kutisha, na watu bilioni 1.4 na majimbo mengi yenye lugha tofauti, tamaduni, na viwango tofauti vya heshima kwa uhuru wa kidini, viongozi wa kanisa walieleza.

Viongozi wa Maranatha walikubaliana, lakini waliongeza kuwa India imekuwa tangu jadi moja ya maeneo bora zaidi kwa athari ya kujitolea.

“Hatuangalii tu majengo yanayohitajika; tunaangalia maeneo ambapo wajitolea wanaweza kupata athari kubwa,” rais wa Maranatha Don Noble alieleza. “Wajitolea wanaokuja India pia wanabarikiwa na kubadilishwa.” Na katika mchakato wa kufanya hivyo, wanajenga na kubadilisha maisha ya watu wengine,” alisema.

Shule ya Waadventista ya Binjipali iliyokarabatiwa hivi karibuni huko Odisha, mashariki mwa India. [Photo: Maranatha Volunteers International] Moja ya madarasa mapya katika Shule ya Waadventista ya Binjipali huko Odisha, mashariki mwa India. [Photo: Maranatha Volunteers International] Viongozi wa Maranatha Volunteer International na viongozi wa kanisa la kanda wanakagua kazi ya msingi kwenye shule mpya inayojengwa huko Mizoram, kaskazini mashariki mwa India. [Photo: Marcos Paseggi, Adventist Review] Shule ya Waadventista ya Binjipali iliyokarabatiwa hivi karibuni huko Odisha, mashariki mwa India.

[Photo: Maranatha Volunteers International]

Moja ya madarasa mapya katika Shule ya Waadventista ya Binjipali huko Odisha, mashariki mwa India.

[Photo: Maranatha Volunteers International]

Viongozi wa Maranatha Volunteer International na viongozi wa kanisa la kanda wanakagua kazi ya msingi kwenye shule mpya inayojengwa huko Mizoram, kaskazini mashariki mwa India.

[Photo: Marcos Paseggi, Adventist Review]

Kisa Cha Ajabu

Hivi ndivyo ilivyokuwa, kwa mfano, ya Shule ya Waadventista ya Binjipali huko Odisha. Baada ya miaka mitatu ya kazi, Maranatha hivi karibuni ilikamilisha ukarabati wa kampasi ya shule huko mashariki mwa India. Kampasi ya zamani ilikuwa kundi la majengo yenye rangi iliyopauka, sakafu zilizopasuka, na nafasi haitoshi kwa ongezeko la wanafunzi wa Binjipali.

Wanafunzi walilazimika kukaa chini wakati wa masomo. Lakini shukrani kwa wafadhili, timu za wajitolea, na wafanyakazi wa eneo hilo, wanafunzi sasa wanafurahia maeneo ya kujifunza yenye mwangaza, mabweni yenye nafasi, vyoo vilivyoboreshwa, mandhari nzuri, na jikoni ya kisasa na ukumbi wa kulia. Wafanyakazi wa Binjipali pia wanashukuru kwa vyumba vipya na ukuta wa mipaka ili kuongeza usalama wa kampasi.

“Huu ni mradi uliogusa maisha yangu,” alisema Vinnish Wilson, mkurugenzi wa nchi wa Maranatha nchini India. “Hapo awali, hakukuwa na vyoo kwenye kampasi. Na baadhi ya wanafunzi sasa wamelala kwenye vitanda kwa mara ya kwanza katika maisha yao.” Aliongeza, “Ninafurahi kwamba Mungu alitupatia njia na kufungua milango. Shukrani kwake, tuliweza kubadilisha mahali hapo.”

Mabadiliko yalikuja kwa wakati mwafaka, viongozi walisema, kwani kanda inakua, na makampuni makubwa yanahamia eneo hilo. Hata hivyo, Binjipali ndiyo shule pekee ya Waadventista katika eneo hilo. “Hii inaweza kuwa mabadiliko makubwa,” Wilson alisema.

Madhumuni Maalum

Zaidi ya matofali na visima, hata hivyo, viongozi wa kanisa la kanda walisisitiza kwamba madhumuni maalum ya kila mradi ni kushinda roho kwa ajili ya Yesu, kwa kuunganisha na watu wanaohudumiwa na wajitolea wanaotembelea. Wakati huo huo, ni kuwashirikisha washiriki wa kanisa zaidi katika misheni kwa hisia ya uharaka, waliongeza.

“Hivi ndivyo Maranatha inavyofanya,” mmoja wao alitoa maoni. “Ni njia ya Yesu, kuonyesha huruma kwa watu wanaokosa maji safi, kusoma katika shule zisizoendelea, na wanaohitaji mahali pa kuabudu.” Aliongeza, “Kama hatutawapatia mahitaji yao, hawataelewa kamwe upendo wa Mungu. Lakini tunapofanya hivyo, tunaweza kuungana na watu, na wanaweza kumjua Mungu.”

Makala asili ilichapishwa kwenye tovuti ya Adventist Review.