Wazo la wageni 60,000 kuongeza mara mbili idadi ya watu wa mji wako usiku mmoja linaweza lisiwavutie kila mtu, lakini kwa baadhi ya biashara ndogo za Gillette, Wyoming, Marekani, matarajio haya ni fursa ya kusisimua.

“Mara tu tulipomaliza mahali pa kufanyika kwa Camporee ya Kimataifa ya Pathfinders ya 2024, nilianza kupiga simu kwa biashara za eneo hilo, nikizijulisha kuwa tunakuja,” anasema Kim Taylor katika mahojiano ya Zoom. Kim na mumewe, Greg, ni wakurugenzi wa camporee nje ya eneo. “Niliwauliza kama wangependa kufanya biashara na Pathfinders tutakapokuwa pale, na kama ni hivyo, walikuwa na nini cha kutoa.”

Baada ya kupokea majibu chanya kadhaa, wanandoa hao walipanga kusafiri hadi Gillette na kukutana na wamiliki kadhaa wa biashara za eneo hilo. Walichokiona kiliwashangaza.

“Walikuwa tayari kwa ajili yetu!” Greg anasema. “Walijitambulisha na mahitaji yetu ya heshima na walikutana nasi na orodha ya mambo waliyoweza kufanya kusaidia Pathfinders kufikia mahitaji ya heshima zinazohusiana na eneo lao la utaalamu.”

Chukua mfano wa Area 59. Kituo hiki cha utengenezaji kina duka la mbao, duka la chuma, mashine za kuchora kwa laser, mikono ya roboti, na warsha ya uchapishaji wa 3D. Kwa umati wa camporee, mkurugenzi wa Area 59 Ellen Peterson alipendekeza darasa la kutengeneza pini, upigaji picha wa kidijitali kwa Pathfinders wakubwa kuanza kupata heshima yao, na somo la uendeshaji wa droni kwa viongozi wowote wa Pathfinder watakaokuja na vikundi vyao dukani kwake.

“Nilikua nikiwa Mskauti wa Wasichana na kumlea binti yangu pia kama skauti, kwa hivyo tunafahamu sana dhana ya kupata beji,” Peterson anaelezea. “Wakati wowote tulipokwenda kwenye matukio makubwa ya skauti, tulibadilishana pini zinazoonyesha tulikotoka, na ilikuwa furaha sana. Nilipoona kuwa Pathfinders wanafanya hivyo pia, nilijua tunachohitaji kufanya,” anaongeza.

Pathfinders wanaochagua shughuli ya kutengeneza pini watachagua kutoka miundo minne na kupokea kifurushi na vifaa vyote muhimu. Kisha watapata nafasi ya kutembelea duka na kuona mashine zinazotumika kutengeneza kila kipande kwenye kifurushi kabla ya kuketi chini na kuunganisha pini zao.

“Kila kitu kitakamilika kwa saa moja, ili wengi wao waweze kufanya shughuli hiyo,” Peterson anasema. “Kutakuwa na kujifunza kidogo, lakini zaidi, watapata nafasi ya kuunda.”

Peterson ni mwalimu kwa taaluma na shauku, kwa hivyo kama kuna njia ya kupanua uelewa wa mtu juu ya dunia kwa kutumia nafasi ya Area 59, anataka ifanyike. Hii ni pamoja na watu wazima kwenye kundi.

Wakati Peterson aliona kuwa kuna heshima ya kurusha droni ambayo Pathfinders wanaweza kupata, alifikia wazo hilo kutoka pembe tofauti kabisa.

“Kama unajua jinsi ya kurusha droni, ni vizuri, lakini ni vigumu kuchukua moja na kuiruka tu,” anasema. Alitambua kuwa kama viongozi wa Pathfinder hawajui jinsi ya kurusha droni, hakutakuwa na njia ya kuwafundisha watoto kufanya hivyo kupata beji hiyo. Anaongeza, “Lengo letu ni kuwapa viongozi ujuzi wanaohitaji ili kufundisha misingi ya kurusha droni kwa watoto, kwa hivyo kile tunachofanya hapa wakati wa camporee kitakuwa na athari ya mawimbi.”

Peterson alipata wazo la shughuli ya upigaji picha wa kidijitali baada ya kuhudhuria darasa la upigaji picha kwenye chuo kikuu cha eneo hilo na kumwona mwanafunzi akifanya kazi na skrini ya kijani ili kuonekana kama anaendesha T. rex.

“Nilifikiria labda tunaweza kuwa na Pathfinders kuchagua moja ya alama za kumbukumbu katika sehemu hii ya nchi ambayo wanaweza wasione kwenye safari hii na kuwasaidia kuunda picha zinazoonekana kama walifanya,” Peterson anasema. Zaidi, anaongeza, kuwa na kitu bapa cha kubeba nyumbani kama ukumbusho ilikuwa na mantiki.

Shughuli za Area 59 zilikuwa hit ya papo hapo; nafasi zote za darasa zilizopo ziliuzwa miezi kadhaa iliyopita.

Hands-on Pottery, studio la sanaa la hapa nchini, pia lilikuwa haraka kuunda shughuli inayofaa kwa Pathfinders. Michelle Thara, mmiliki wa studio, alitengeneza mfano wa kipande cha ukumbusho ambacho Pathfinders wangeweza kuja dukani kwake na kukipaka rangi kwa ada ndogo. Kipande hicho cha ukumbusho ni chapa ya nembo ya Believe the Promise Camporee kwenye mraba wa kauri.

“Tuta wafundisha jinsi ya kutumia rangi ya maji kwenye kauri,” Thara anaeleza. Na ingawa kila mtu anayefanya shughuli hii atatumia muundo huo huo, Thara anajua wote watakuwa tofauti. “Jambo moja ninalopenda kuhusu biashara yetu ni kwamba inaweza kubinafsishwa na kugeuzwa kulingana na mahitaji na mapenzi ya watu. Inaweza kuwa ni wazo langu kidogo, lakini ni sanaa ya watu wengine wakati huo huo,” anasema.

Thara amezoea na anapenda kufanya matukio makubwa, ingawa 60,000 ni kubwa zaidi kuliko alivyowahi kufanya zamani, anakiri.

“Mara nyingi tunakuwa na vikundi vya RV vinavyoingia mjini, na mimi hufanya madarasa kwa watu wazima na watoto. Nimefanya kauri, uchoraji wa turubai, kioo kilichoyeyushwa; madarasa huwa yamejaa na ni furaha kabisa,” anasema.

Kutakuwa na maeneo mawili kwa Pathfinders kutengeneza ukumbusho wao: moja mjini kwenye duka la Thara na lingine kwenye Cam-Plex, ambapo camporee itafanyika. Shughuli hii pia iliuzwa miezi kabla ya kuanza kwa camporee. Thara anatarajia ukumbusho 3,000 kukamilishwa kati ya maeneo hayo mawili.

Ingawa hizi ni mifano miwili ya biashara zilizojitahidi sana kuwakaribisha Pathfinders huko Gillette, si wao pekee. Mwingine ni The Rockpile Museum, ambalo si, kama jina lake linavyoweza kupendekeza, makumbusho ya jiolojia. Tovuti hii inapata jina lake kutoka kwenye rundo la mawe lililo karibu na eneo lao, mabaki ya “magharibi ya zamani” ambayo yalionyesha rasmi kuingia mjini Gillette.

The Rockpile Museum ni, kwa kweli, makumbusho ya kihistoria ya kaunti. Na mara waliposikia kuhusu Pathfinders kushuka mjini kwao, wakurugenzi walianza kuandaa matukio maalum, shughuli, na maonyesho, ikiwa ni pamoja na maonyesho ya ngoma za Wenyeji wa Amerika, vifaa vya zamani vya kilimo vya eneo hilo, na hata hema halisi la kiasili.

“Mji huu unawaza mambo makubwa juu ya kile wanachoweza kutupatia,” anasema Kim, akiongeza, “Wamekuwa wazuri sana kufanya kazi nao na wamefanya kila kitu wanachoweza kutukaribisha huku wakidumisha gharama zetu kuwa ndogo.”

Wanandoa Taylors wanasema hawangeweza kufanikisha walichohitaji bila msaada wa Visit Gillette, shirika linalofanya kazi kama mchanganyiko wa chumba cha biashara na kituo cha utalii. Mwasiliani wao huko, Jessica Seders, amekuwa msaada mkubwa sana wakati wanandoa Taylors wakiratibu maelezo ya eneo la camporee.

“Imekuwa kazi nyingi kuhakikisha kila kitu kimejikusanya kwa miaka mitano iliyopita,” Greg anasema, “lakini kufahamiana na jamii hii imekuwa furaha ya kweli katika safari hii. Tumependa watu wa Gillette, na hatuwezi kusubiri kuona watoto wakifurahia hapa.”

Peterson anasema itakuwa ya kuvutia kuona jinsi jamii ya Gillette itakavyowajibu Pathfinders. “Nina hamu ya kuona itakuwaje wakati kundi kubwa kama hilo linapofanya kazi pamoja kutimiza jambo fulani,” anasema.

Thara anakubaliana. Kama anavyopenda kukutana na kuzungumza na watu kutoka sehemu zingine, wazo la maelfu ya watu kutoka duniani kote kujiunga na jamii yake kwa muda mfupi linamsisimua.

“Ni hisia nzuri kuchaguliwa kuwa sehemu ya tukio hili la ajabu. Napenda kile ninachofanya, na ninafurahia kuweza kuleta kitu chanya kwa uzoefu wa Pathfinders hapa,” Thara anasema.

Greg anaongeza kuwa changamoto ya kuandaa tukio kubwa kwa maelfu ya watu itakuwa ya kuogopesha kila wakati, lakini inastahili kabisa.

“Kuwapa watoto hawa uzoefu wa mara moja katika maisha ni matarajio ya kusisimua sana. Kusimama kwenye shamba la bison, kutembelea mgodi wa makaa, kwenda kuchimba visukuku vya dinosaur, kutengeneza pini yako ya kubadilishana - mambo ambayo huwezi kufanya katika maeneo mengi mengine yote yanapatikana hapa wakati wa Camporee,” Kim anasema.

Hata hivyo, Greg anasema, msisimko mkubwa unaenda hata zaidi ya uzoefu huo.

“Kuona watoto sio tu wakifurahia lakini pia wakikutana na kuimarisha uhusiano wao na Yesu ni ajabu sana,” anasema. “Hatuwezi kusubiri,” anasema.

— Becky St. Clair ni mwandishi wa kujitegemea ambaye anaandika kutoka Angwin, California.

Makala asili ilichapishwa kwenye tovuti ya Divisheni ya Amerika Kaskazini.